* عشق و ثروت و موفقیت *

زنی از خانه بیرون آمد و سه پیرمرد را با چهره های زیبا جلوی در دید.
به آنها گفت: « من شما را نمی شناسم ولی فکر می کنم گرسنه باشید، بفرمائید داخل تا چیزی برای خوردن به شما بدهم.»
آنها پرسیدند:« آیا شوهرتان خانه است؟»
زن گفت: « نه، او به دنبال کاری بیرون از خانه رفته.»
آنها گفتند: « پس ما نمی توانیم وارد شویم منتظر می مانیم.»
عصر وقتی شوهر به خانه برگشت، زن ماجرا را برای او تعریف کرد.
شوهرش به او گفت: « برو به آنها بگو شوهرم آمده، بفرمائید داخل.»
زن بیرون رفت و آنها را به خانه دعوت کرد. آنها گفتند: « ما با هم داخل خانه نمی شویم.»
زن با تعجب پرسید: « چرا!؟» یکی از پیرمردها به دیگری اشاره کرد و گفت:« نام او ثروت است.» و به پیرمرد دیگر اشاره کرد و گفت:« نام او موفقیت است. و نام من عشق است، حالا انتخاب کنید که کدام یک از ما وارد خانه شما شویم.»
زن پیش شوهرش برگشت و ماجرا را تعریف کرد. شوهـر گفت:« چه خوب، ثـروت را دعوت کنیم تا خانه مان پر از ثروت شود! » ولی همسرش مخالفت کرد و گفت:« چرا موفقیت را دعوت نکنیم؟»
فرزند خانه که سخنان آنها را می شنید، پیشنهاد کرد:« بگذارید عشق را دعوت کنیم تا خانه پر از عشق و محبت شود.»
مرد و زن هر دو موافقت کردند. زن بیرون رفت و گفت:« کدام یک از شما عشق است؟ او مهمان ماست.»
عشق بلند شد و ثروت و موفقیت هم بلند شدند و دنبال او راه افتادند. زن با تعجب پرسید:« شما دیگر چرا می آیید؟»
پیرمردها با هم گفتند:« اگر شما ثروت یا موفقیت را دعوت می کردید، بقیه نمی آمدند ولی هرجا که عشق است ثروت و موفقیت هم هست! »

آری... با عشق هر آنچه که می خواهید می توانید به دست آوردید

                  خواهم انداخت بر آب

                  دور خواهم شد ازین خاک غریب..

                  که در آن هیچ کسی نیست که در پیشهء عشق:

                  قهرمانان را بیدار کند!

                  قایق از تور تهی..

                  ودل از آرزوی مروارید.

                  همچنان خواهم راند   نه به آبی ها دل خواهم بست...

                  نه به دریاـ پریانی که سر از آب بدر می آرند.

                  ودر آن تابش تنهایی  ماهیگیران..

                  می فشاند فسون از سر   گیسو هاشان!

                  همچنان خواهم راند!

                  همچنان خواهم خواند!

                  دور باید شد ـدور...

                  مرد آن شهر اساطیر نداشت.

                  زن آن شهر به سر شاری یک خوشهء انگور نبود.

                  هیچ آئینهء تالاری ـ سر خوشی ها را تکرار نکرد!

                  چاله آبی حتی مشعلی را ننمود!

                  دور باید شد ـدور...

                  شب سرودش را خواند.

                  نوبت پنجره هاست..

                  همچنان خواهم خواند!

                  همچنان خواهم راند!

                  پشت دریاها شهریست: که در آن پنجره ها رو به تجلی باز است.

                  خاک ـ موسیقی احساس تو را می شنود.

                  و صدای پر مرغان اساطیر می آید در باد!!

                  پشت دریاها شهریست: که در آن وسعت خورشید به اندازهء چشمان سحر خیزان است!

                  شاعران وارث آب و خرد و ...

                  روشنی اند.

                  پشت دریاها شهریست:

                  قایقی باید ساخت...!

اللهم عجل لولیک الفرج